Odpowiedzi specjalisty

        
  1. Jak wprowadzić żywienie pozajelitowe?

    Mam chorego męża na raka żołądka – jest bardzo osłabiony i potrzebuje żywienia dożylnego. Jak wprowadzić takie odżywianie?

     

    Żywienie pozajelitowe stosowane jest w warunkach oddziału, jeżeli efekt jest zadowalający i rodzina zostanie przeszkolona, może być kontynuowane w domu. Kwalifikacji dokonuje lekarz opieki domowej hospicjum, po zbadaniu chorego oraz rozmowie z pacjentem i rodziną. Ważne jest zdanie pacjenta w podejmowaniu zwykle trudnej decyzji, jaką jest włączenie żywienia pozajelitowego u chorych w opiece paliatywnej.

    Postępowanie takie ma sens, jeżeli pacjent nie może być odżywiany drogą naturalną bądź przez przetoki zakładane do żołądka lub rzadziej do jelita. Żywienie pozajelitowe u niektórych chorych pozwala przedłużyć i poprawić jakość życia, ale wiąże się także z ryzykiem działań niepożądanych, związanych m.in. z koniecznością założenia tzw. kontaktu centralnego (do głównego naczynia żylnego) i przetaczania znacznej objętości płynów, zawierających składniki odżywcze, a także możliwych powikłań
    infekcyjnych i metabolicznych. Ważne jest dokładne monitorowanie chorych, co pozwala na zmniejszenie ryzyka wystąpienia powikłań w warunkach leczenia na oddziale.
    dr Wojciech Leppert

  2.     
  3. Czy chemioterapia może być stosowana w domu?

    Czy w ramach opieki paliatywnej może być podawana chemia pacjentowi w zaawansowanej chorobie nowotworowej? Czy chemia może być podawana w domu, ambulatoryjnie czy tylko na oddziale?

     

    Chemioterapia może być podawana pacjentowi w zaawansowanej chorobie nowotworowej, jednak leczenie prowadzone jest pod nadzorem lekarza onkologa, z Oddziałów Onkologii. Leczenie może być prowadzone albo w szpitalu na Oddziale Chemioterapii albo ambulatoryjnie (pacjent przychodzi do Oddziału Chemioterapii Dziennej) bądź w warunkach domowych – w tym ostatnim wypadku leki podaje się drogą doustną. Jeżeli pacjent przebywa w domu i otrzymuje doustną chemioterapię może być równocześnie pod opieką
    Hospicjum Domowego.
    dr Wojciech Leppert

  4.     
  5. Mam obrzęk limfatyczny na lewej stopie – proszę o polecenie jakiegoś konkretnego preparatu do pielęgnacji takiej skóry?

    Mam obrzęk limfatyczny na lewej stopie (do wysokości kostki) od 27 lat. Obrzęk jest pozapalny, zakażenie paciorkowcem (róża). W ciągu kilku ostatnich lat wokół dużego palca skóra zrobiła się twarda i szorstka z przeźroczystymi bąbelkami, które czasem pękają. Czy mogę prosić o polecenie jakiegoś konkretnego preparatu do pielęgnacji takiej skóry?

    Pielęgnacja skóry jest bardzo istotną częścią terapii obrzęku. Najczęściej zalecane są balsamy, kremy z dużą zawartością mocznika. Mocznik zapobiega nadmiernemu rogowaceniu skóry, nawilża ją i zmiękcza, a w dużych stężeniach powoduje jej złuszczanie.

    Niestety, sama pielęgnacja kosmetykami nie zniweluje powikłań. Podstawowym działaniem jest kompresjoterapia! Powinna Pani zaopatrzyć się w skarpetkę uciskową płaskodzianą szytą na miarę, która zabezpieczy stopę i każdy palec z osobna przed dalszym rozwojem choroby. Tylko działanie kompleksowe daje pożądany efekt, czyli zmniejsza deformacje i brodawki skórne oraz zapobiega powstawaniu kolejnych powikłań.

    Maria Naglak

  6.     
  7. Jak postępować z chorym, który jest agresywny?

    Jak postępować z chorą leżącą (1,5 roku) w wieku ponad 80 lat, która czasami jest bardzo agresywna. Jakie środki dawać? Jak reagować?

    Najlepiej reagować z pewnym spokojem, zwykle agresja ma jakieś przyczyny, o ile jest to możliwe należy dążyć do ich usunięcia. Jeżeli chodzi o leki, to wybór zależy od objawów towarzyszących typu lęk czy zaburzenia świadomości. W tym pierwszym przypadku często stosowany jest midazolam, w drugim haoloperidol lub risperidon. Wskazana jest wcześniejsza ocena stanu chorej przez lekarza.

    dr Wojciech Leppert

  8.     
  9. Jakie opatrunki stosować w obrzęku limfatycznym kończyn dolnych z wysiękiem chłonki?
    Chciałabym się dowiedzieć, jakie opatrunki mogę stosować w obrzęku limfatycznym obu kończyn dolnych z wysiękiem dosyć obfitym chłonki? Czy takie opatrunki są refundowane?
    W przypadku wystąpienia limfotoku konieczna jest kompresjoterapia specjalistycznymi bandażami. Nie powinna Pani stosować białych opasek elastycznych, ponieważ  są zbyt rozciągliwe i wrzynają się w skórę. Mogą powodować dodatkowe uszkodzenia   naskórka i powstawanie ran. W leczeniu obrzęku stosuje się specjalistyczne bandaże. Rodzaj bandaża powinien być dobrany przez wykwalifikowanego fizjoterapeutę lub lekarza. Zalecam skorzystanie z usług fizjoterapeuty, który posiada certyfikat potwierdzający ukończenie kursu Kompleksowej Terapii Przeciwobrzękowej. Doświadczony terapeuta wykluczy wszelkie przeciwskazania do kompresjoterapii, zapewni bezpieczeństwo, odpowiedni stopień kompresji i nauczy ważnych zasad bandażowania. Bandażowanie powinno być wielowarstowe: I warstwę stanowi bawełniana nogawka,  II warstwę opatrunek watowy (obie warstwy zapewniają skórze ochronę przed otarciem) i kolejna warstwa z bandaży zapewniających odpowiedni ucisk. Niestety materiały kompresyjne nie podlegają refundacji, są dość kosztowne jednakże można używać je wielokrotnie.Maria Naglak

  10.     
  11. Czy mąż, którego ojciec zmarł na raka trzustki jest obciążony tym nowotworem?

    Czy mąż, którego ojciec zmarł na raka trzustki jest obciążony tym nowotworem? Jeżeli tak, to jakie musi wykonać badania, które to potwierdzą?

     

    Przy pomocy pobrania próbki krwi można sprawdzić, czy u Męża występuje (lub brak) mutacji genu p16 (CDKN2A), która zwiększa ryzyko wystąpienia nowotworu trzustki i jest związana z rodzinnym występowaniem choroby. Obecnie coraz więcej laboratoriów wykonuje takie badania, w których pobierana i przesyłana jest próbka krwi – z informacji, które znalazłem w internecie koszt badania wynosi ok. 500 – 600 zł.
    Można też udać się do jednej z Poradni Genetycznych, działających przy centrach onkologii w większych miastach, w zależności od miejsca Państwa zamieszkania (Poradnia Genetyczna działa m. in. w Poznaniu przy Wielkopolskim Centrum Onkologii przy ul. Garbary i w Centrum Onkologii – Instytucie im. Marii Skłodowskiej Curie w Warszawie – w Centrum Profilaktyki Nowotworów), gdzie można zasięgnąć konsultacji lekarzy specjalizujących się w problematyce genetycznego uwarunkowania występowania nowotworów.

     

    dr Wojciech Leppert

  12.     
  13. Czy zaprzestać podawania kroplówek z powodu obrzęków u Chorego?

    Mama jest chora na raka przewodów żółciowych. Od 3 miesięcy nie wstaje, a od 3 tygodni nie przyjmuje pokarmów i napojów. Nie może przełknąć nawet kropli wody. Codziennie podawane są płyny w kroplówce (0,5 l). Jest objęta opieką hospicjum domowego, a polega to na tym, że pielęgniarka przychodzi podłączyć kroplówkę, z lekarzem prowadzącym jest w kontakcie telefonicznym. Wczoraj padła propozycja zaprzestania podawania kroplówek z powodu obrzęków nóg i dłoni. Bardzo trudna dla nas decyzja. Nie wiemy, na ile kroplówki pomagają, a na ile nie pomagają w tej okrutnej walce? Mama jest bez kontaktu, cały czas śpi, reaguje jedynie przy poruszaniu.

     

    U pacjentów w zaawansowanej fazie choroby nowotworowej najczęściej dochodzi do rozwoju zaburzeń układu krążenia i czynności nerek. W takiej sytuacji podanie nawet niewielkiej ilości płynów może powodować nasilenie niewydolności krążenia, czego objawem mogą być obrzęki, a w skrajnych sytuacjach nawet obrzęk płuc. W bardzo zaawansowanej chorobie nowotworowej organizm adaptuje się do braku odpowiedniej podaży płynów poprzez zmniejszenie produkcji moczu. Decyzja o prowadzeniu nawodnienia powinna być podejmowana indywidualnie i uwzględniać gospodarkę wodno-elektrolitową, stan ogólny, rokowanie i preferencje chorych.

     

    Z opisu sytuacji wynika, ze Mama jest obecnie w stanie ogólnym bardzo ciężkim. Jakkolwiek brzmi to bardzo przykro, czasami lepiej odstąpić od leczenia, np. w postaci podawania płynów, co zmniejsza ryzyko powikłań przewodnienia organizmu. W takich sytuacjach pozostaje dbanie o leczenie objawów np. bólu, duszności, dobra pielęgnacja, zwilżanie jamy ustnej i co może jest w tej sytuacji najważniejsze, towarzyszenie chorym.

     

    Warto przedyskutować ten problem z lekarzem, podczas wizyty domowej i po zbadaniu Mamy. Lekarz Hospicjum Domowego ma obowiązek odwiedzać Mamę przynajmniej dwa razy w miesiącu, a w razie potrzeby częściej.

     

    dr Wojciech Leppert

  14.     
  15. Czy są ćwiczenia na objawy obrzęku limfatycznego pod pachą po usunięciu węzła wartowniczego?
    Miałam usunięty węzeł chłonny wartowniczy pod lewą pachą. Czy są jakieś ćwiczenia na objawy (początki) obrzęku limfatycznego pod pachą, co trzeba robić? Niektóre miejsca są jakby odrętwiałe.
    Trudno jest mi udzielić wyczerpującej porady bez pełnych informacji dotyczących Pani stanu zdrowia. Mam na myśli przyczynę wycięcia węzła wartowniczego. Czy przeszła Pani zabieg mastektomii? Jakie są wyniki badania? Czy nadal jest Pani w trakcie leczenia? Ile czasu minęło od zabiegu? Czy obrzęk występuje tylko w okolicy pachy czy schodzi również na lewą kończynę górną?
    Drętwienie w okolicy pachy jest częstym powikłaniem leczenia operacyjnego, chemioterapii, radioterapii. Może ustąpić wraz z upływem czasu lub utrzymywać się.
    Zalecam profilaktykę przeciwobrzękową: wysokie układanie lewej kończyny górnej podczas odpoczynku i snu, regularne wykonywanie ćwiczeń zalecanych kobietom po mastektomii, unikanie przeciążeń lewej kończyny górnej. Jeśli jest Pani bezpośrednio po mastektomii to gromadzenie się chłonki w okolicy pachy jest normalne. Jeśli nie ma żadnych przeciwwskazań lekarz prowadzący może zalecić drenaż limfatyczny, który ma na celu usprawnić odpływ chłonki i pobudzić do intensywniejszej pracy zdrowe węzły chłonne. Nie należy pobudzać zdrowych węzłów chłonnych w trakcie leczenia choroby nowotworowej, nie zaleca się wykonywania drenażu limfatycznego centralnego do 6 m-cy od zakończenia leczenia onkologicznego (należy zachować szczególną ostrożność ograniczając działalność do drenażu limfatycznego miejscowego).
    Nie należy stosować masażu klasycznego – prowadzi do pogorszenia stanu i wzmaga gromadzenie się chłonki!
    Ważnym aspektem profilaktycznym jest odpowiednia bielizna. Zaleca się specjalistyczne biustonosze lub bieliznę bezuciskową, która nie będzie wrzynać się w skórę i blokować odpływu chłonki. Istnieje na rynku specjalna kamizelka kompresyjna, która indywidualnie dobrana może usprawnić odpływ chłonki. Jednakże jej skuteczność zależy od miejsca gromadzenia się chłonki (nie w każdym przypadku jest pomocna).
    Maria Naglak
  16.     
  17. Czy po skręceniu stawu skokowego można mieć obrzęk limfatyczny?

    Po dwukrotnym skręceniu stawu skokowego zrobił mi się obrzęk limfatyczny. Jest już twardy i nie schodzi po nocy. Zrobiłam RM ale nie ma mowy o tym co jest nie tak. Nie ma zmian patologicznych w obrębie kości, więzadeł. Czy lekarz by napisał, że to obrzęk limfatyczny? Czy muszę zrobić jeszcze jedno badanie w tym kierunku? Gdzie szukać pomocy? Czy bandażowanie daje dobre efekty we wczesnym stadium?

     

    Witam!

    Obrzęk pourazowy występuje praktycznie zawsze po złamaniach kości, skręceniach stawów kończyn. Zdarza się, że wycofuje się w ciągu kilku dni, czy tygodni wraz z postępem procesów regeneracyjnych. Niestety, często dochodzi do powstania obrzęku przewlekłego, zwłaszcza przy nawracających urazach. Wówczas, w okolicy stawu powstaje przewlekły stan zapalny i obrzęk, który ogranicza znacznie regenerację tkanek i ich prawidłowe gojenie się. Długotrwałe utrzymywanie się obrzęku powoduje zwłóknienia tkanek, stwardnienie i brak elastyczności skóry, co wpływa również na ograniczenie ruchomości w obrębie stawu oraz bolesność. Czasem podczas urazu może dojść do zniszczenia naczynia limfatycznego – w takim przypadku, obrzęk często utrzymuje się, a nie leczony ma skłonność do progresji. Zwalczanie lub zmniejszenie obrzęku ma bardzo duże znaczenie dla prawidłowego gojenia się tkanek.
    W obrzęku pourazowym zaleca się stosowanie kompleksowej terapii przeciwobrzękowej, która zmniejszy stan zapalny, rozbije powstałe dotychczas zwłóknienia tkanek, przyspieszy regenerację tkanek, usprawni odpływ chłonki i zapobiegnie kolejnym powikłaniom. Na razie nie musi Pani robić dodatkowych badań, proszę poddać się serii zabiegów z zakresu drenażu limfatycznego i bandażowania. Odpowiednie ćwiczenia również pozwolą uelastycznić i wzmocnić tkanki oraz poprawią czucie głębokie, co wpłynie na zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia ponownego skręcenia stawu. Na koniec terapii powinna Pani zakupić podkolanówkę uciskową, która podtrzyma efekt terapii. Prawdopodobnie obrzęk będzie powracał, dlatego powinna pani zwrócić szczególną uwagę na profilaktykę -unikać kolejnych urazów, wysokich temperatur (kąpieli w gorącej wodzie, sauny, opalania), nosić profilaktycznie podkolanówki uciskowe i w razie konieczności powtarzać zabiegi z zakresu KTP.
    Proszę szukać certyfikowanego terapeuty z zakresu Kompleksowej Terapii Przeciwobrzekowej, gdyż nie każdy “masaż limfatyczny” przynosi oczekiwane efekty! Na terenie Poznania Kompleksowa terapia Przeciwobrzękowa jest dostępna m. in. w Ośrodku Rehabilitacji Dziennej na os. Rusa – w budynku Hospicjum Palium.
    Maria Naglak
  18.     
  19. Opiekuję się mamą w wieku 89 lat po złamaniu biodra, jaka powinna być rehabilitacja po operacji?
    Opiekuję się mamą w wieku 89 lat po złamaniu biodra, jaka powinna być rehabilitacja 3 tyg. po operacji?
    złamania u ludzi w starszym wieku bywają niebezpieczne ze względu na często towarzyszące im powikłania m. in.:
    – niewydolność krążeniowo-oddechową
    – odleżyny
    – zapalenie płuc
    – zakrzepicę
    Dlatego bardzo istotne jest wczesne zapobieganie ich powstaniu i uruchomienie pacjenta. Istnieją wytyczne dotyczące postępowania rehabilitacyjnego po złamaniu w okolicy stawu biodrowego. Jednakże zawsze należy wziąć pod uwagę inne czynniki, które mogą wskazywać konieczność zmiany postępowania i odstępstwo od ustalonych norm. Wpływ na przebieg usprawniania mają np. wiek pacjenta, ogólny stan zdrowia pacjenta, choroby współistniejące, poziom aktywności fizycznej pacjenta przed złamaniem, skłonność do współpracy pacjenta z fizjoterapeutą, itd.
    Podane przez Panią informacje nie są wystarczające, abym mogła udzielić precyzyjnej odpowiedzi. Nie wiem, jakie zostało podjęte postępowanie lecznicze. W jaki sposób dokonano zespolenia kości? Czy zastosowano pręty czy może endoprotezoplastykę?
    Ogólnie, rehabilitacja polega na jak najszybszym przywróceniu sprawności sprzed złamania. Podstawowe ćwiczenia pacjent powinien poznać w szpitalu w I dobie po operacji. Powinien je kontynuować, dopóki nie wróci do sprawności sprzed nieszczęśliwego zdarzenia. Powinien wykonywać ćwiczenia oddechowe,  ćwiczenia izometryczne (napinanie mięśni czworogłowych uda oraz mięśni pośladkowych), ćw. czynne stawu skokowego, ćw. wspomagane st. kolanowego i biodrowego (zgięcie, wyprost), aby uzyskać prawidłowy zakres ruchu i siłę mięśniową. Istotna jest również wczesna pionizacja. Sadzanie pacjenta z opuszczonymi nogami, wstawanie przy balkoniku i nauka chodu. W miarę poprawy stanu pacjenta wzrostu siły mięśniowej i ogólnej kondycji pacjent powinien wykonywać ćwiczenia samodzielnie, bez pomocy innych, uczy się chodzić o kulach po powierzchni płaskiej oraz schodach. W końcu chodu bez zaopatrzenia ortopedycznego. Stopniowo wydłuża czas spaceru i długość pokonywanej drogi.
    Aby zapewnić mamie bezpieczeństwo i zmniejszyć poziom lęku przed kolejnym upadkiem zalecam bezpośrednią konsultację z fizjoterapeutą, który spotka się z Pani mamą, oceni jej obecny stan fizyczny i zleci wykonywanie odpowiednich ćwiczeń, dostosowanych do jej możliwości.
    Może pani również poprosić lekarza rodzinnego lub ortopedę o skierowanie na rehabilitację poszpitalną lub w warunkach domowych. Istnieją specjalistyczne placówki opiekuńczo-lecznicze, które zajmują się usprawnianiem osób starszych na oddziale szpitalnym lub Ośrodki Rehabilitacji Ambulatoryjnej, które wykonują świadczenia rehabilitacyjne w domu pacjenta w ramach umowy z NFZ.

    Maria Naglak

    Serwis Opiekawdomu.info

* Wszystkie pola formularza są wymagane

W możliwie szybkim terminie, z reguły nie przekraczającym 24 godzin, prześlemy na podany adres e-mail odpowiedź specjalisty.

*Aby przesłać nam swoje pytanie należy wpisać je w pole “Twoje pytanie” oraz podać adres e-mail. Nie wymagamy od Państwa podawania żadnych innych danych kontaktowych, a adres e-mail pozostanie wyłącznie do wiadomości Redakcji.

W ramach formularza kontaktowego udzielamy odpowiedzi w dni robocze – od poniedziałku do piątku – jedynie na pytania dotyczące opieki nad przewlekle chorym pacjentem. Przekazywane Państwu informacje będą miały charakter ogólny, bez odnoszenia się do konkretnych przypadków medycznych, w których dla postawienia właściwej diagnozy niezbędny będzie bezpośredni kontakt ze specjalistą.



Dziękujemy za wysłanie wiadomości.